Badania Magnetyczno-Proszkowe -- MT

Badania MT (Magnetic Particle Testing) pozwalają oprócz wykrywania nieciągłości powierzchniowych, także nieciągłości położone blisko powierzchni, tzw. podpowierzchniowe, takich jak: pęknięcia, przyklejenia, zawalcowania, naderwania, zakucia, pęcherze.

Metoda ta ma zastosowanie tylko do materiałów ferromagnetycznych, elementów obrabianych plastycznie, termicznie i spawanych. Wynika to z zasady wykonywania badań MT, które polegają na wykrywaniu magnetycznych pól rozpraszania za pomocą drobnoziarnistego, ferromagnetycznego proszku, który nanosi się na powierzchnię badanego obiektu podczas jego namagnesowywania. Użyteczne magnetyczne pole rozproszenia powstaje w okolicy nieciągłości tylko wtedy, gdy pole wzbudzone w materiale badanego obiektu jest odpowiednio silne oraz skierowane możliwie prostopadle względem nieciągłości.

Używane proszki drobnoziarniste w postaci zawiesiny w wodzie, nafcie lub oleju są stosowane w metodzie mokrej, która pozwala wykrywać niezgodności małe.

Wykaz norm:

Procedury DNV